Ik ben Emilie Schop, en ruim 10 jaar geleden, kort voor mijn 6e verjaardag begonnen met kunstschaatsen, zoals iedereen stapje voor stapje over het ijs schuifelend met glij ijzers en een 'stoel'.

Een jaar later was al ik in bezit van mijn eerste kunstschaatsdiploma en mocht ik naar de wedstrijdgroep. Mijn tweede wedstrijd, ik was toen 7, ging geweldig en ik kwam voor het eerst op het podium.

De trainingen werden elk jaar geleidelijk aan zwaarder en er kwamen steeds nieuwe lessen bij, tot wel 25 uur per week. De kosten van het kunstschaatsen gingen steeds verder omhoog. Omdat ik ook nog andere hobbies had, zwemmen, turnen, paardrijden, dammen, pianoles, ... trainde ik jaren lang tot wel 30 uur per week. Dat ging eigenlijk prima zolang ik nog op de basisschool school zat. Met de overgang naar de middelbare school moest ik wel een paar andere hobbies laten schieten, dat vond ik geen makkelijke keuze. Vanzelfsprekend is het kunstschaatsen overgebleven.

Vanaf mijn 11e ging het heel snel beter en beter, en rond mijn 12e werd ik Nederlands kampioen in de categorie basic novice. Het jaar daarna werd ik 3e van Nederland in de categorie advanced novice.

Daarna vielen veel trainingen en wedstrijden uit door corona. Dat lijkt nu eindelijk achter me te liggen. Dit jaar heb ik op een haar na het NK junioren gemist. Ik ben nu extra gemotiveerd om nog beter te trainen zodat ik er volgend jaar weer bij mag zijn.

Kunstschaatsen is een dure sport, kleding, schaatsen, prive lessen, choreografie, buitenlandse wedstrijden, etc. Met het begin van het nieuwe seizoen in aantocht, zoek ik financiele steun zodat ik veel en kwalitatief goede trainingen kan doen om me verder te ontwikkelen.