Angel Delevaque
help ik ben kunstrijdster

Helpt u Angel haar doelen te laten bereiken?

Vanwege de enorme kosten die het kunstrijden met zich meebrengt zijn wij op zoek naar sponsors, zowel in geld als in middelen. Heeft u bijvoorbeeld een sportwinkel en kunt u wellicht een springtouw voorzien of misschien zelfs wel een autogarage en zou u het fantastisch vinden om 75000 km per jaar aan rijdende reclame te hebben .

Hier een kleine opsomming van de kosten die een jaar trainen met zich meebrengt:

*Reiskosten: van en naar de ijsbaan in Tilburg, België en (internationale) kampen ongeveer 75.000 km per jaar.

*Schaatsen: helaas zijn dubbele doorlopers niet meer afdoende.

*Trainerskosten: zoals u zich voor kunt stellen is trainen met een olympische coach niet gratis en om vooruitgang te boeken zijn ook de nodige privé lessen benodigd.

*ijshuur: een hele ijsbaan alleen huren is onbetaalbaar, maar ook als wij met 10 a 20 man op het ijs staan moeten de kosten betaald worden en dit a 20 uur per week op het ijs tikt ook aardig aan.

*Choreografie: elk seizoen moet er een of twee nieuwe kür (dansje) gemaakt worden, hier wordt een speciale choreograaf voor ingehuurd en soms zelfs ingevlogen, om je kür te maken werk je 1 op 1 met je choreograaf samen totdat je kür compleet is.

*Wedstrijdjurken: voor zowel je korte als je lange kür zijn jurkjes nodig, op (inter)nationaal niveau volstaat een jurkje van Aliexpress echt niet meer, de jurken worden handgemaakt op al jou lichaamsmaten en met de hand voorzien van duizenden (Swarovski) stenen. 

*inter-nationale trainingskampen met coaches van topniveau over heel de wereld zijn perfect om sprongen en techniek te verbeteren maar betekent wel top coach=top geld.

*training-materialen: de kleding voor de trainingen is gemaakt van thermostof en met 6 dagen per week op het ijs dus ook minimaal net zoveel sets benodigd, maar ook gewichten, balance board, spinner, springtouw elastieken etc etc dat vanwege het vele gebruik ook snel slijt en daardoor weer vervangen moet worden.

Over Angel

Mijn naam is Angel, ik ben 11 Jaar oud  geboren en getogen in Dordrecht en ik ben kunstrijdster. 

8 September 2014….. mijn eerste les kunstrijden, als 4 jarige begon de eerste les kunstrijden met een stoeltje aan mijn handen, het idee was om enkele lessen te nemen zodat ik samen met mijn pappa kon gaan schaatsen in de weekenden als tijdverdrijf, echter na enkele lessen vroeg de coach of ik niet meer wilde gaan schaatsen omdat ik “talent” had. Mijn ouders reageerden verbaasd een week of 2 daarvoor reed ik nog met een stoeltje aan de hand, maar als er echt talent zou zijn wilden mijn ouders mij dat niet ontnemen

Het begon eerst met 2 lessen in de week en werd al snel meer, vanaf 5 jarige leeftijd was het al 4x in de week en daarna werd het alleen maar meer.

In maart 2016 was mijn eerste echte wedstrijd, ik had nog geen enkel idee wat een”wedstrijd” inhield maar deed precies wat de trainster had opgedragen, dit resulteerde in een 2de plaats. Daar stond ik dan het meisje op de eerste plaats ruim een kop groter en wat dat betreft is er weinig veranderd, dit jaar 2022 ben ik als jongste deelnemer in mijn categorie “Advanced novice” op de 2de plek beland.

Wat is er dan wel veranderd; vanaf dat ik 6 jaar ben, ben ik 5 keer in de week gaan trainen en tijdens de zomermaanden ben ik aan schaatskampen gaan deelnemen, eerst alleen in Nederland maar vanaf 2019 ook in het buitenland, het kamp van 2019 was in Spanje en werd georganiseerd door Javier Fernandez (1x olympisch brons, 2x wereldkampioen en 7x Europees kampioen), trainen met een oud wereldkampioen en met een coach die al meerdere wereldkampioenen naar de top heeft gebracht en als kers op de taart werken met de choreograaf van de absolute wereldtop was toch wel anders als dat ik gewend was en zorgde voor enorme stappen vooruit in mijn ontwikkeling als kunstschaatser.

Na nog een kamp in Nederland in de zomer van 2019 was het weer “gewoon”  wekelijks 5 a 6 x trainen, echter na enkele maanden kreeg ik het gevoel dat ik bij mijn huidige club niet meer door kon groeien zoals ik dat zelf graag wilde.

Een van de coaches van het zomerkamp had mij echter aangeboden om in Canada te komen trainen en na goed overleg met mijn ouders de beslissing genomen om in de zomer van 2020 als try out naar canada te gaan en als dit zou bevallen daar een jaar te blijven.

2020 toen kwam corona, en wat een domper bleek dit te zijn, in het begin waren we er nog lacherig over maar ondertussen heeft iedereen ervaren wat een impact dit heeft gehad, concreet voor mij heeft dit betekend dat Canada niet meer door kon gaan, (en dit voorlopig ook niet meer zal gebeuren het was een once in a lifetime opportunity), dus wat nu? 

Geen groei gevoelsmatig, net geen podiumplekken meer (3 jaar op rij 4de plaats tijdens Nederlands kampioenschappen) dit motiveerde niet meer en er kwam twijfel of ik nog wel door wilde gaan op deze manier.

Gelukkig kwam ons ter oren dat Jorik Hendrickx (tweevoudig olympiër) in Tilburg les ging geven, na enkele keren contact (via videomeetings ivm corona) samen met mijn ouders de beslissing genomen om in Dordrecht te stoppen en mij aan te sluiten bij team Jorik Hendrickx.

Vanaf 15 juni 2020 werd het trainen in België (ivm corona regels Nederland) en maakte de spierpijn vooral de eerste maand(en) mij duidelijk wat het trainen aan de top inhoudt, opeens werd alles in de gaten gehouden, tijdens de lessen op het ijs, de trainingen naast het ijs, voeding, conditie, mentale gesteldheid en nog veel meer. Het seizoen 2020-2021 waren er geen wedstrijden maar wel veel trainingen zowel in België als in Nederland, in de zomer van 2021 wel eindelijk weer een kamp in Frankrijk kunnen doen dit onder de leiding van Professor Mishin en daarna ook nog met het team naar Slovenië, tijdens deze kampen heb ik ook weer heel veel geleerd van de coaches alsmede mijn teamgenoten.

Seizoen 2021-2022 stond voor de deur en ik was er klaar voor, tijdens de eerste selectie wedstrijd hoopte ik vooraf om top 10 te schaatsen, in mijn categorie zitten veel goede schaatsers en als 11 jarige ben je toch erg jong zeker aangezien er ook meiden bij zitten van 15 jaar oud. 

Maar wat gebeurde er, ik werd 2de! Dat beloofde veel goeds voor het seizoen wat nog wel flink beïnvloed werd door corona.

De tweede selectiewedstrijd was 18 en 19 December in Heerenveen, op zich al uniek om in het schaatswalhalla van Nederland te mogen schaatsen, tijdens mijn korte kür werd ik derde, en in de avond kwam er een persconferentie hierin werd gezegd dat alle sportwedstrijden weer niet mochten doorgaan. Na veel telefoontjes werd duidelijk dat de KNSB in overleg met het IOC toch probeerde de tweede wedstrijddag door te laten gaan, daar zaten we dan in ons hotel met de koffers al ingepakt te wachten of de wedstrijd wel of niet door mocht gaan, om 22.00 uur kwam dan eindelijk het verlossende woord JA we mogen toch door (wel met de nodige regels uiteraard). Zondag met mijn lange kür en deze ging op een val na perfect, toen kwamen de punten en die waren heel goed, na mij nog 2 meiden te gaan dus in spanning afwachten de punten werden bekend…. Ik was 1!!! Wat een fantastisch gevoel.

De weken erna zouden er nog enkele wedstrijden zijn echter door eerst een blessure aan mijn enkel en daarna corona konden deze niet doorgaan.

Eind februari was het dan zover de Nederlandse Kampioenschappen tijdens de Challenge Cup in Tilburg.

Op de donderdag de korte kür ging heel goed echter een klein stom foutje (over mijn eigen schaatsen gestruikeld waar ik zelf hard om moest lachen) en daardoor 2de met korte kür, toen op vrijdag mijn lange kür deze ging perfect, al mijn voorgenomen doelen voor het seizoen heb ik bereikt, daarna de punten deze waren supergoed, na mij nog 1 meisje die moest schaatsen en haar punten… helaas ik was 2de geworden, het verschil was minimaal 0,04 punten, waar ik gisteren nog zo om moest lachen…..dat valletje had me niet alleen o,5 punt aftrek opgeleverd maar het had me ook nog het Nederlands Kampioenschap gekost.

Maar hieraan toegeven doe ik niet, ik wil nog harder trainen, nog harder vechten en nog meer genieten ik zet alles op alles op weg naar de top.

Mijn doelen op korte termijn: de drievoudige sprongen goed onder de knie krijgen, seizoen 2022-2023 eerste plek Nederlands kampioenschap en top 10 op internationale wedstrijden.

Mijn doelen op lange termijn: deelname junior grand prix, deelname European Youth Olympic festival, deelname olympische spelen.

Hopelijk kunt u mij en mijn ouders helpen, donaties groot of klein in geld, materiaal of een compliment zullen mij helpen om de top te kunnen bereiken.